Breda,- Het Gilde van het heilig Sacrament van Niervaert organiseert op zondag 19 februari 2017 een lezing over Sacramentsdevotie en begijnen. De lezing begint om 14.30 uur en is vrij toegankelijk. Geïnteresseerden kunnen zich opgeven via een e-mail aan info@niervaertgilde.nl
Lezing over Sacramentsdevotie en begijnen
Vanaf het derde kwart van de twaalfde eeuw ontstond in Europa een ongekende bloei van het geestelijk leven waarvan vooral vrouwen de draagsters waren. De Nederlanden vormden het concentratiegebied van deze mystieke beweging. Veel vrouwen kozen voor een leven als begijn. Deze begijnenbeweging voelde zich zeer verbonden met de menselijke Christus, vooral in zijn lijden. Zij wilde Christus volgen zoals de vrouwen uit het evangelie dat hadden gedaan. Het beeld van de piëta is een typische uiting van begijnenspiritualiteit. De gerichtheid op de persoon van Christus en het streven om zich op innerlijke of mystieke wijze met hem te verenigen zorgde ervoor dat begijnen grote eerbied hadden voor het Sacrament van de Eucharistie. De Brabantse begijn en mystica Hadewijch van Antwerpen (+ ca. 1250) zag in een van haar visioenen het eucharistisch brood in de gedaante van een klein kind, dat naar haar toekwam en vervolgens veranderde in een knappe man, die haar de communie gaf en haar vervolgens innig tegen zich aandrukte.
De Luikse visionaire Juliana van Cornillon (+ 1258) introduceerde het feest van Sacramentsdag dat door paus Urbanus IV in 1264 op de universele kerkelijke kalender werd geplaatst. De relatie tussen de begijnenbeweging en het feest van Sacramentsdag beperkt zich echter niet tot de ontstaansgeschiedenis van dit feest. Dat de begijnenbeweging door de eeuwen heen een opvallende eucharistische spiritualiteit heeft gekend bewijzen onder andere de begijnhofprocessies van Brugge, Gent, Lier, Turnhout, Amsterdam en Breda.
De begijnenbeweging moet een brede volksbeweging zijn geweest. In de dertiende eeuw maakte ze haar grootste bloeitijd door. Er waren er 94 begijnengemeenschappen in België, 38 in Nederland, 36 in Noord-Frankrijk, 54 in Duitsland en een klein aantal in Italië, Hongarije, Zwitserland, Luxemburg, Oostenrijk, Polen en Engeland. Alleen in Nederland en België zijn tot in de twintigste eeuw begijnengemeenschappen blijven bestaan.
Het Bredase Begijnhof werd opgericht op 22 maart 1267 en staat sinds 1531 onder persoonlijke bescherming van de familie van Nassau. Hierdoor dankt het hof zijn voortbestaan. Het rijke archief van het Begijnhof bevat nog diverse aken van sauvegarde waarmee de prinsen van Oranje-Nassau de door Hendrik III toegezegde bescherming namens hem en al zijn opvolgers bevestigden. Vrijwel alle generaties Oranje-Nassau hebben dit begijnhof bezocht. De rechtspersoon “Begijnhof Breda” viert dit jaar haar 750-jarig bestaan.
De lezing wordt gehouden in de Begijnenzaal, Catharinastraat 45a (rechts van de kerk). Spreker is Martin Rasenberg, sinds 1997 beheerder van het Begijnhof en sinds 2003 voorzitter van het Bredase Gilde van het heilig Sacrament van Niervaert.